In Prediker 4:9-12 lezen we: “Twee zijn beter dan een, want samen krijgen ze een goede beloning voor hun zwoegen, want als zij vallen, helpt de een zijn metgezel overeind. ... Ook als er twee bij elkaar liggen, hebben zij warmte. ... En als iemand een overweldigt, zullen die twee tegen hem standhouden. ...” Samenzijn geeft meer betekenis en blijdschap in het leven.
Het samenzijn is wat velen de afgelopen tijd, en misschien nog steeds, gemist hebben. Gedwongen isolatie, ter voorkoming van de verspreiding van het coronavirus. Vooral voor ouderen in verpleeg- en verzorgingshuizen en ook anderen die hulpbehoevend zijn, mochten meer dan twee maanden lang geen bezoek van hun geliefde familie ontvangen. Wat doet dat met een mens, waarvan God zegt: “het is niet goed dat de mens alleen is”? Genesis 2:18a.
Er zijn psychische effecten van sociale isolatie, zoals onzekerheid, angst, stress en eenzaamheid. Als voorbeeld denk ik aan Naomi in het Bijbelboek Ruth. Ze maakt een hongersnood mee en moet daardoor emigreren. Ze verliest haar man en later ook haar twee zoons. Ze is eenzaam, depressief en vraagt mensen haar Mara (bitter) te noemen. Gelukkig heeft ze Ruth als schoondochter. Met ook Boaz en Obed erbij zien we aan het eind van dat Bijbelboek dat Naomi weer gelukkig wordt.
Naast psychische effecten zijn er ook lichamelijke effecten. ”Een blij hart bevordert de genezing; maar een neerslachtige geest doet de beenderen verdorren” staat in Spreuken 17:22. Ook uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dit. Sociaal geïsoleerde mannen hebben een significant grotere kans om aan een hartaanval te overlijden. Mannen die regelmatig bezoek krijgen, hebben per vriend of dierbare die hen regelmatig bezoekt een 29% kleinere kans op overlijden. Ook regelmatig een kerkdienst bezoeken, verlaagt volgens dit onderzoek de kans op overlijden.(https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11943687/) Psalm 148:12-13a: “Jongemannen en ook meisjes, ouderen en jongeren samen. Laten zij de Naam van de Heere loven, want Zijn Naam is alleen hoogverheven.”
Laten we hopen dat we binnen afzienbare tijd weer in de gelegenheid zijn om op een veilige manier samen Hem te loven en te prijzen. In de tussentijd blijven we op God vertrouwen. “Hij heeft zelf gezegd: Ik zal u beslist niet loslaten en Ik zal u beslist niet verlaten. Daarom zeggen wij met goede moed: De Heere is voor mij een Helper en ik zal niet vrezen. Wat zal een mens mij doen?” Hebreeën 13:5b-6.